وقتی روبروی تل زینبیه می ایستی،دوست داری با زینب هم نوا شوی و این شعر را زمزمه کنی:"" او می دوید و من می دویدم                                                  

 او سوی مقتل،من سوی قاتل

او می نشست و من می نشستم                                                                               

  او روی سینه،من در مقابل

او می کشید و من می کشیدم                                                                                                  او خنجر از کین،من ناله از دل

او می برید و من می بریدم                                                                                                 او از حسین سر،من از حسین دل.""